
26 ژوئن کنگر فرنگی
کنگر فرنگی
کَنگَر فرنگی یا اَنگَنار (نام علمی: Cynara scolymus) که در منابع طب سنتی ایرانی ارده شاهی نامیده میشود، نوعی گیاه یکساله و بومی جنوب اروپا و کنارهٔ مدیترانه است. غنچهٔ این گیاه خوراکی است و بیشتر به صورت آبپز پخته میشود. همچنین، در ایتالیا، این گیاه سبزیِ اصلی پیتزای چهارفصل در فصل بهار است. در زبان فرانسوی به آن آرتیشو و در انگلیسی به آن آرتیچوک میگویند.[۱] کنگر فرنگی یا آرتیشو گیاهی است علفی که در ایران نیز پرورش داده میشود و در طب جدید عصارهٔ آن به صورت آمپول یا قطره به نام کوفیتول تجویز میشود.
استفاده از کنگر فرنگی
طراحان یونانی برای صندلی خاصی از مخلوط الیاف کنگر فرنگی به همراه رزین های بیولوژیکی استفاده کرده اند. این رزین از روغن پخت و پز استفاده شده تشکیل میشود. نتیجه این مخلوط اصلی از لحاظ عملکرد شباهت زیادی به پلاستیک دارد.
این مخلوط، مقاومت و دوام فایبرگلاس را دارد. علاوه بر این ماده جدید از منابع کاملاً تجدید پذیر ایجاد می شود. که این مزیت بزرگی به حساب می آید. علاوه بر آن این ماده، زیست تخریب پذیر است و می تواند به عنوان سوخت زیستی نیز استفاده شود.
کاغذ و کارتن

بامبو
